WeLCOME TO WEBSITE of Vatchara
 1/1 |
บทที่ึ7 เรื่องหนี้ |
| หนี้เป็นนิติสัมพันธ์ระหว่างบุคคลสองฝ่ายโดยบุคคลฝ่ายหนึ่งเรียกว่า “เจ้าหนี้” ชอบที่จะได้รับชำระหนี้ โดยการส่งมอบทรัพย์สิน โดยการกระทำ หรือโดยการงดเว้นกระทำการจากบุคคลอีกฝ่ายหนึ่ง ซึ่งเรียกว่า “ลูกหนี้” ลักษณะสำคัญของหนี้ 1. จะต้องมีเจ้าหนี้และลูกหนี้ 2. จะต้องมีนิติสัมพันธ์อันก่อให้เกิดสิทธิและหน้าที่ต่อกันตามกฎหมายหรือที่เรียกว่าบ่อเกิดแห่งหนี้ 3. จะต้องมีวัตถุแห่งหนี้ กำหนดชำระหนี้ 1. ในกรณีที่มีการตกลงกันไว้แน่นอนตามวันแห่งปฏิทิน หนี้ย่อมถึงกำหนดชำระตามวันแห่งปฏิทินที่ได้กำหนดไว้ 2. ถ้าเป็นกรณีที่คู่กรณีไม่ได้ตกลงกำหนดเวลาชำระหนี้ไว้แน่นอน กฎหมายถือว่าหนี้นั้นถึงกำหนดชำระโดยพลัน และฝ่ายลูกหนี้ก็ต้องพร้อมชำระหนี้ของตนโดยพลัน 3. กรณีที่ไม่ได้กำหนดเวลาชำระหนี้ไว้ แต่ถ้าสามารถอนุมานวันถึงกำหนดชำระจากพฤติการณ์ทั้งปวงได้ หนี้นั้นก็ไม่ถึงกำหนดชำระโดยพลัน การผิดนัดของลูกหนี้ 1. เมื่อหนี้ถึงกำหนดชำระแล้ว และภายหลังแต่นั้นเจ้าหนี้ได้ให้คำเตือนแล้ว ลูกหนี้ยังไม่ชำระลูกหนี้ได้ชื่อว่าผิดนัดเพราะเขาเตือนแล้ว 2. เมื่อหนี้ถึงกำหนดชำระตามวันแห่งปฏิทินและลูกหนี้ไม่ได้ชำระหนี้ตามกำหนด ลูกหนี้ได้ชื่อว่าตกเป็นผู้ผิดนัดแล้ว โดยไม่ต้องเตือนก่อน 3. ถ้าเป็นหนี้อันเกิดแต่มูลละเมิด ลูกหนี้ได้ชื่อว่า ผิดนัด มาแต่เวลาที่ทำละเมิด ผลของการที่ลูกหนี้ผิดนัด 1. เจ้าหนี้มีสิทธิเรียกค่าสินไหมทดแทนเพื่อความเสียหายอันเกิดจากการนั้น 2. ถ้าโดยเหตุที่ผิดนัดนั้น ทำให้การชำระหนี้กลายเป็นอันไร้ประโยชน์แก่เจ้าหนี้ เจ้าหนี้มีสิทธิที่จะบอกปัดไม่รับชำระหนี้นั้นและมีสิทธิเรียกค่าสินไหมทดแทนเพื่อการไม่ชำระหนี้ 3. ในระหว่างผิดนัดนั้น ถ้าไม่มีกำหนดไว้เป็นอย่างอื่นในกรณีของหนี้เงินให้คิดดอกเบี้ยได้ร้อยละ 7.5 ต่อปี ความระงับแห่งหนี้ หนี้ระงับในกรณีต่อไปนี้ 1. การชำระหนี้ 2. การปลดหนี้ 3. การหักกลบลบหนี้ 4. การแปลงหนี้ใหม่ 5. หนี้เกลื่อนกลืนกัน มาตราที่น่าสนใจ กำหนดเวลาชำระหนี้ มาตรา 203 ถ้าเวลาอันจะพึงชำระหนี้นั้นมิได้กำหนดลงไว้หรือจะอนุมานจากพฤติการณ์ทั้งปวงก็ไม่ได้ เจ้าหนี้ย่อมจะเรียกให้ชำระหนี้ได้โดยพลันและฝ่ายลูกหนี้ก็ย่อมจะชำระหนี้ของตนได้โดยพลันดุจกัน<br> การผิดนัดของลูกหนี้ มาตรา 204 ถ้าหนี้ถึงกำหนดแล้วและภายหลังแต่นั้น เจ้าหนี้ได้ให้คำเตือนลูกหนี้แล้ว ลูกหนี้ยังไม่ชำระหนี้ ลูกหนี้ได้ชื่อว่าผิดนัดเพราะเขาเตือนแล้วถ้าได้กำหนดเวลาชำระหนี้ไว้ตามวันแห่งปฏิทินและลูกหนี้ มิได้ชำระหนี้ตามกำหนด ลูกหนี้ตกเป็นผู้ผิดนัดโดยมิพักต้องเตือนเลย วิธีเดียวกันนี้ให้ใช้บังคับแก่กรณีที่ต้องบอกกล่าวล่วงหน้าก่อนการชำระหนี้ซึ่งได้กำหนดเวลาลงไว้ อาจคำนวณนับได้โดยปฏิทินนับแต่วันที่ได้บอกกล่าว การผิดนัดของลูกหนี้ มาตรา 206 ในกรณีที่หนี้อันเกิดแต่มูลละเมิด ลูกหนี้ได้ชื่อว่าผิดนัดมาแต่เวลาที่ทำละเมิด มาตรา 224 หนี้เงินนั้นให้คิดดอกเบี้ยในระหว่างเวลาผิดนัดร้อยละ 7.5 ต่อปี ถ้าเจ้าหนี้อาจจะเรียกดอกเบี้ยได้สูงกว่านั้นโดยอาศัยเหตุอย่างอื่นอันชอบด้วยกฎหมายก็ให้คงส่ง |
| 1/1 |